Wimbledon, pas op: je hebt Novak Djokovic zojuist boos gemaakt met je Holger Rune-gezangen

Meld u aan voor onze gratis sportnieuwsbrief voor het laatste nieuws over alles van wielrennen tot boksen

Meld u aan voor onze gratis sport-e-mail voor het laatste nieuws

“Ik heb in veel vijandigere omgevingen gespeeld, geloof me, jullie kunnen me niet raken,” verzekerde Novak Djokovic het Centre Court-publiek op Wimbledon op maandagavond. Zelfs na het winnen in straight sets, had hij het nog steeds druk. Holger Rune kon hem ook niet raken, dus de zevenvoudig Wimbledon-kampioen had wat meer energie om te besteden.

Maar we komen terug op de snijdende coda over Djokovic’s straight-sets overwinning. In tennistermen was dit misschien wel de perfecte match voor hem op het perfecte moment. Er is een gevoel dat de krachten van de Serviër dit jaar afnemen, al is het maar een beetje, en al is het maar vanwege de dreigende aanwezigheid van Vader Tijd – een van de weinige figuren in de sport met een groter record dan Djokovic.

Vergis je niet, de 24-voudig grand slam-kampioen kan Wimbledon deze week winnen. Hij blijft een van de favorieten, en terecht. Maar na zijn walk-over-exit op French Open, en met die compressiekous nog steeds om zijn operatief herstelde rechterknie, en met zijn wat moeizame bewegingen, is het redelijk om te stellen dat hij deze overwinning in straight sets zal verwelkomen.

Djokovic, inmiddels 37, was dominant tegen Vit Kopriva in de eerste ronde, voordat qualifier Jacob Fearnley een verrassend strenge test afleverde in de tweede. Toch was er geen reden tot bezorgdheid in Djokovic’ kamp. Zelfs na de derde ronde, toen Djokovic de eerste set verloor maar terugvocht om Alexei Popyrin te verslaan, was er geen reden tot paniek. Maar er was wel reden om te wensen voor een eenvoudigere test. Nog steeds een test, natuurlijk – iets om Djokovic alert te houden terwijl hij probeert de Centre Court-kroon terug te winnen – maar dan wel een eenvoudigere.

En om een ​​paar redenen kreeg hij dat tegen Rune. Dit kwam deels door Djokovic’s uithoudingsvermogen. Uithoudingsvermogen is er een van, en de ervaring en volwassenheid die daarmee gepaard gaan, waren volledig zichtbaar onder het dak. Terwijl Rune er in de eerste games uitzag als een hert in de koplampen en de eerste 12 punten verloor, was Djokovic kalm achter het stuur. En eerlijk gezegd was Runes eigen, vroege paniek een belangrijke reden voor de manier waarop Djokovic hier won. Maar nogmaals: het vermogen van de veteraan om te kapitaliseren was cruciaal.

Rune had meer dan drie games nodig om zelfs maar een punt te scoren, en dat moment werd begroet met een warm, aanhoudend gejuich. Maar Djokovic bleef meer controle uitoefenen over de punten, en als hij zijn ritme te pakken heeft, lijkt hij meer controle te hebben over een punt dan welke atleet dan ook die ooit de sport heeft beoefend. De voormalige nummer 1 van de wereld won de eerste set met zoveel gemak, dat het bijna leek alsof dit niet genoeg test zou zijn. Zou het in de sweet spot kunnen vallen?

Uiteindelijk wel, want Rune veranderde in een andere speler in de tweede helft van de eerste set en het begin van de tweede. Toch, bij 3-3 in de tweede set, moest Rune een overdreven ambitieuze dropshot betreuren bij 40-30. De 21-jarige gaf een breakpoint weg, en hoewel hij het redde, verzilverde Djokovic de volgende.

En als we het over verschillende versies van deze spelers hebben: er doken af ​​en toe bewijzen op van een oudere Djokovic. Vroeg in de tweede set stuurde een rally beide mannen van de ene naar de andere kant, keer op keer, waarbij Djokovic uiteindelijk in het net sloeg. Het is het soort slag dat hij in het verleden zou hebben gemaakt, maar deze keer lukte het hem niet, en hij bleef achter met een grimas en zijn buikspieren vastgrijpend. En twee keer in de derde set, met slechts twee punten verschil, gleed de Serviër uit. De eerste keer stond hij wat langzaam op, wat voorzichtig – peinsde hij over de staat van zijn knie? De volgende keer werd hij geprezen omdat hij opstond om het punt af te maken, maar hij nam toch even de tijd om zijn onderrug vast te grijpen.

Wat het meest verontrustende moment leek te worden, kwam echter in de tweede set, toen Djokovic glijdend de split in werd gestuurd. Maar op de een of andere manier klom hij weer van het grasveld, ogenschijnlijk onberoerd. En dat is bewijs dat Djokovic, hoewel hij langzaam afneemt, nog steeds een fysieke kracht is.

Rune, de 13e seed, zou in die wedstrijd zelfs vijf setpunten redden, waarbij een deel van het publiek steeds luider werd in zijn steun voor de Deen. “Ruuuuuuuune” klonk het lage gezang, maar er zat meer achter, volgens Djokovic.

Nadat hij Rune’s weerstand tegen het einde van de tweede set had afgeslagen en comfortabel door de derde set was gegaan, vertelde hij het publiek: “Aan alle fans die respect hebben en hier vanavond zijn gebleven, bedankt uit de grond van mijn hart, ik waardeer het. Aan al die mensen die ervoor hebben gekozen om een ​​speler te disrespecten, in dit geval ik, een goooooood night. Goooooood night, goooooood night.

“Ze (toonden geen respect voor mij)”, hield hij vol. “Dat deden ze. Ik weet dat ze Rune aanmoedigden, maar het is een excuus om te boe-roepen. Luister, ik ben al 20 jaar op de tour, ik ken alle trucs. Het is prima, het is oké; ik richt me op de respectvolle mensen die voor hun ticket betalen, vanavond komen en van tennis houden, en de spelers en de inspanning die de spelers leveren waarderen. Ik heb in veel vijandigere omgevingen gespeeld, geloof me, jullie kunnen me niet raken.”

De vraag is nu of iemand Djokovic op de baan kan evenaren. De volgende, in de kwartfinales, is Alex de Minaur, die het opneemt tegen een andere Djokovic dan hij verwachtte. Vergeet een oudere Djokovic; dit is een edgier.

Eerlijk gezegd zou hij wel eens gelijk kunnen hebben over het publiek van maandag. Of hij dat punt nou hoefde te uiten of niet, is een andere kwestie. Hoe dan ook, Djokovic’ streven naar een achtste kroon nam zojuist een heel, heel interessante wending.