Lionel Messi scoort, Argentinië schuift Canada opzij en bereikt finale Copa América

EAST RUTHERFORD, NJ — Het beslissende moment van Argentinië’s voorlaatste stap op weg naar een herhaling van de Copa América was net als de rest van de klim: eenvoudig.

Het was niet eenvoudig. De Argentijnen moesten werken, nadenken en zweten hier in het MetLife Stadium op een zwoele dinsdagavond, in de eerste van twee Copa-halve finales. Ze moesten af ​​en toe een vroege schrik verdragen.

Maar ze veegden Canada met 2-0 van tafel en bereikten de finale van zondag. Hun beslissende doelpunt was misschien wel het meest subtiele, simpele doelpunt dat Lionel Messi ooit zal scoren, zijn eerste van het toernooi. En hun doorbraak, halverwege de eerste helft, was rechttoe rechtaan — letterlijk.

Er waren maar twee passes nodig, van centrale verdediger naar centrale middenvelder, en vervolgens centrale middenvelder naar spits. De eerste, van Cristian Romero naar Rodrigo De Paul, was ongevaarlijk. Maar de tweede vond de Argentijnse Canada-moordenaar, Julián Álvarez.

Zijn eerste aanraking was uitstekend. Zijn tweede liet de Canadese verdediger Moïse Bombito op het gras liggen. Zijn derde passeerde doelman Maxime Crépeau en zette Argentinië op voorsprong.

Het was Álvarez die drie weken eerder doorbrak, toen deze twee teams elkaar troffen in de Copa América-opener van 2024. Die avond in Atlanta, Canada duurde het 48 minuten. Hier duurde het slechts 22.

In die 22 minuten waren de underdogs speels. Ze ontdekten openingen. Ze sprongen naar voren bij de counter. Ze dreigden.

Maar ze hadden niet de kwaliteit om kansen te grijpen. En zodra ze toegaven, waren ze toast.

Messi had de Reds vlak voor rust bijna uitgeschakeld met een klassieke schijnbeweging en een schot met rechts.

Ongeveer vijf minuten na rust begroef hij ze.

Hij schoot uit de startblokken op de Copa América van 2024, ironisch genoeg, met een van de meest Cristiano Ronaldo-goals van zijn schitterende carrière. Hij gaf een pass naar De Paul. Hij zette zijn run voort. Na wat pinball in de strafbank stak hij zijn voet bij een schot van Enzo Fernandez, en half prikte, half streelde hij het in het net.

Hij keek naar de assistent-scheidsrechter, onzeker of hij onside was. Maar dat was hij wel, dus sprong hij voorzichtig in Enzo’s armen en voelde een gevoel dat hij sinds oktober niet meer had gevoeld in een competitieve wedstrijd tegen Argentinië.

Hij had er in drie eerdere Copa América-wedstrijden van 2024 relatief alledaags uitgezien. En eerlijk gezegd, Argentinië ook.

De Albiceleste leken kwetsbaar in die openingswedstrijd tegen Canada. Ze hadden een laat en gelukkig doelpunt van Lautaro Martinez nodig om Chili te verslaan. Ze lieten de basisspelers rusten in een betekenisloze groepsfinale tegen Peru. Ze hadden vervolgens een strafschoppenserie nodig — en een heldhaftige keeper, Emiliano Martínez — om Ecuador in de kwartfinales te verslaan.

Ze gingen deze halve finale in als onbewezen als een wereldkampioen kan zijn. Soms leken ze aanvallende ideeën te missen.

Maar ze hadden genoeg om Canada opnieuw te verslaan; af en toe waren ze slordig, maar voldoende.

Ze hebben genoeg om de finale van een derde groot toernooi op rij te bereiken, waar ze hun eerste sterke tegenstander van de zomer treffen: Colombia of Uruguay.

Of ze al iets bewezen hebben, is niet zo relevant. Ze zijn 90 minuten verwijderd van een andere titel.