Hier zijn enkele belangrijke dingen die u moet weten over drank en naaldprikken

Nieuwsverhalen over vermeende incidenten met drank- en naaldprikken trekken soms veel belangstelling, maar experts zeggen dat ze ook angst kunnen aanwakkeren en misvattingen over prikken in de gemeenschap kunnen aanwakkeren.

Drinkspiking is het toevoegen van alcohol of drugs aan de drank van een persoon zonder toestemming.

Naald- of injectieprikken – het zonder toestemming toedienen van een medicijn met een naald – is een fenomeen dat de afgelopen jaren aanzienlijke media-aandacht heeft getrokken, vooral in Groot-Brittannië, maar er zijn ook een aantal gevallen gemeld in Australië.

Hier zijn enkele dingen die u moet weten.

Sommige onderzoeken en onderzoekers zeggen dat het risico op pieken wordt overschat

Sommige peer-reviewed onderzoeken suggereren dat de waargenomen waarschijnlijkheid van pieken in de gemeenschap wordt overschat, en verschillende experts waarmee het ABC over dit onderwerp sprak, waren het erover eens dat dit het geval was.

Het is echter moeilijk om definitief te bewijzen hoe vaak pieken voorkomen. Dit komt omdat:

• Mensen melden piekincidenten niet altijd aan de autoriteiten
• Als ze dat doen, geloven de autoriteiten ze misschien niet
• Sommige slachtoffers hebben geen toegang tot relevante toxicologische tests
• Sommige stoffen zijn moeilijk te testen of kunnen snel worden gemetaboliseerd

Hoewel deze beperkingen werden erkend, concludeerde een collegiaal getoetste enquête uit 2023 onder meer dan 1.900 mensen in Berlijn nog steeds dat het risico op drank- en naaldprikken door de ondervraagden sterk werd overschat.

De Berlijnse onderzoekers waren van mening dat berichtgeving in de media zou kunnen bijdragen aan een “vertekende” risicoperceptie over drank- en naaldprikken.

In een collegiaal getoetst Brits onderzoek, eveneens uitgevoerd in 2023, werden meer dan 130 slachtoffers van prikken geïnterviewd en werd ook vastgesteld dat de prevalentie van naaldprikken mogelijk verkeerd werd voorgesteld door de berichtgeving in de media.

In Melbourne weigerde de spoedeisende hulparts en klinisch toxicoloog Shaun Greene van Austin Health commentaar te geven op het prikken van naalden, aangezien hij dit in zijn professionele praktijk nog nooit was tegengekomen en de onderzoeksbasis erover beperkt was.

Maar dr. Greene was het ermee eens dat de angst voor drankpiek soms zwaarder woog dan de feiten.

“Ik geloof echt dat deze drankpiek voorkomt, maar ik geloof dat de meerderheid van die gevallen bestaat uit mensen die extra alcohol in de drank stoppen, in plaats van een medicijn.”

Politiegegevens hebben beperkingen, maar suggereren dat drank- en naaldprikken niet zo vaak voorkomen

Politiegegevens zijn niet noodzakelijkerwijs een nauwkeurige indicator voor een stijgende prevalentie, omdat uit onderzoek blijkt dat mensen ervoor kunnen kiezen om vermeende incidenten niet aan de politie te melden, en sommigen van hen die wel geloven dat hun meldingen niet serieus zijn genomen.

De politie van Victoria zei echter dat het idee dat het spiken van alcohol veel voorkwam in de gemeenschap een “misvatting” was, en voegde eraan toe dat er in de twaalf maanden tot maart 2024 minder dan 40 overtredingen van het spiken van alcohol werden geregistreerd.

De politie van Victoria zinspeelde ook op “een vermoedelijke correlatie tussen illegale alcohol die op locaties wordt geserveerd en vermeende incidenten met drankoverschotten die worden onderzocht”, maar zei dat niet bekend was hoe wijdverspreid dat was.

De politie van Victoria zei ook dat er geen bewijs was dat er sprake was van naaldprikken in Victoria, terwijl de politie in NT, Tasmanië en West-Australië niet op de hoogte was van enige meldingen van naaldprikken.

De politie van NSW had sinds medio 2021 twee dozijn meldingen ontvangen van misdrijven met “mishandeling met spuiten”, geregistreerd op locaties met vergunning (clubs of pubs), maar slechts één daarvan werd door de politie achtervolgd.

Uit gegevens van de NSW-misdaadstatistieken blijkt dat er in dezelfde periode een kleiner aantal (17) meldingen van hetzelfde misdrijf plaatsvond in een huis, in plaats van op een erkende locatie. Maar in vergelijking was het veel waarschijnlijker dat deze zaken voor de rechtbank terechtkwamen – meer dan de helft van hen deed dat.

De politie in Zuid-Australië en Queensland zei dat discrepanties in de manier waarop het misdrijf werd gecategoriseerd ervoor zorgden dat ze niet konden zeggen of er aangifte van werd gedaan.

Onderzoekers hebben ontdekt dat alcohol de meest voorkomende stof is in gevallen van drankmisbruik

In mediaberichten wordt vaak gesuggereerd dat zogenaamde ‘date-rape’-medicijnen, zoals GHB, sedativa of Rohypnol, worden gebruikt bij het verhogen van de drankproductie, maar in onderzoeken worden deze zelden ontdekt.

In plaats daarvan wordt alcohol aangetroffen in de meeste gevallen waar tests plaatsvinden.

Dr. Greene zei dat alcohol de meest voorkomende boosdoener is bij het verhogen van de drank “met een landmijl” en dat “de medicijnen die worden gebruikt (bij het verhogen van de drank) geen langetermijneffecten op de lichamelijke gezondheid veroorzaken”.

Dr. Greene zei dat het gebruik van drugs zoals GHB bij het toevoegen van alcohol niet zo gebruikelijk was als mensen dachten, maar hij erkende dat er beperkingen waren bij het testen.

GHB wordt sneller gemetaboliseerd dan sommige andere medicijnen en komt mogelijk niet naar voren als het testen niet snel genoeg wordt gedaan.

En vermeende piek-slachtoffers hebben überhaupt moeite om toegang te krijgen tot tijdige en relevante tests.

Maar als er toch wordt getest, wordt GHB zelden gedetecteerd.

Uit een West-Australisch onderzoek onder 101 patiënten die verdacht werden van drankmisbruik en die naar het ziekenhuis in Perth gingen, werd geen enkel geval geïdentificeerd waarin GHB of een ander kalmerend middel in een drankje in een pub of nachtclub werd gestopt.

Dr. Greene leidt Victoria’s Emerging Drugs Network of Australia (EDNAV)-onderzoek, waarin een klein deel van de patiënten wordt getest die zich op de Victoriaanse spoedeisende hulpafdelingen melden met ernstige toxiciteit in verband met illegale drugs.

De meeste patiënten die veel drank gebruiken, van wie dr. Greene zei dat ze doorgaans symptomen vertoonden zoals duizeligheid of braken, komen niet in aanmerking voor tests in het kader van deze studie, die helpt bij het opsporen van gevaarlijke medicijnen die in de gemeenschap circuleren, zoals synthetische opioïden.

Maar de afgelopen jaren is via het onderzoek een klein aantal gevallen van drankmisbruik getest, en opnieuw was alcohol de meest voorkomende stof die in al deze gevallen werd aangetroffen.

In het onderzoek is nooit een geval van naaldprikken geanalyseerd en er zijn geen gepubliceerde onderzoeken waarin specifiek wordt onderzocht welke stoffen bij het prikken van naalden betrokken zijn.

Illegale drugs zoals GHB komen zelden voor bij seksueel geweld vergeleken met alcohol

Zorgen over pieken houden vaak verband met de angst voor misdaden zoals aanranding.

Deskundigen zeiden dat er ook misvattingen bestonden over de stoffen die het meest waarschijnlijk betrokken zijn bij seksueel geweld waarbij sprake was van intoxicatie.

Opnieuw heeft onderzoek aangetoond dat alcohol in deze situaties veel vaker betrokken is dan ‘date-rape’ of verdovende middelen, zoals GHB.

Klinisch neuropsycholoog Laura Anderson schreef in 2019 een onderzoek naar door drugs gefaciliteerde seksuele aanvallen in Victoria.

Het collegiaal getoetste onderzoek van dr. Anderson analyseerde gegevens van 204 vermeende seksuele misdrijven die bij de politie in Victoria waren gemeld, waar de indruk bestond dat er mogelijk alcohol of andere drugs in het spel waren.

De term “door drugs gefaciliteerde aanranding” omvat incidenten waarbij een persoon mogelijk opzettelijk gedrogeerd is zonder dat hij/zij het weet (spiked).

De studie omvatte ook seksueel geweld waarbij geen sprake was van piekeren, maar iemand nog steeds te dronken was om toestemming te geven, een scenario dat volgens Dr. Anderson veel vaker voorkwam.

Ze ontdekte dat er “een kloof bestond tussen de publieke perceptie en de wetenschappelijke basis” over de stoffen die het vaakst betrokken zijn bij door drugs gefaciliteerde seksuele aanvallen.

Uit haar onderzoek bleek dat in 80 procent van de gevallen alcoholgebruik werd gemeld.

In slechts zes gevallen werd GHB aangetroffen en in slechts twee gevallen werd zelfconsumptie niet gemeld.

“Het maakt ook niet uit of dit drugs of alcohol is, als ze niet in staat zouden zijn om in te stemmen, dan zou het nog steeds kunnen leiden tot aanranding”, zei ze.

Seksueel geweld wordt meestal gepleegd door iemand die u kent

Experts zeiden dat verhalen over spiking vaak werden geformuleerd met de veronderstelling dat de vermeende dader een vreemdeling was op een openbare plek, zoals een nachtclub, die de intentie had om hun spiking-slachtoffer seksueel te misbruiken.

Nogmaals: hoewel dit zeker gebeurt, blijkt uit onderzoek dat het merendeel van de aanrandingen thuis plaatsvindt, door iemand die bekend is bij de klager.

Dit was ook wat dr. Anderson ontdekte in haar analyse van vermoedelijke door drugs gefaciliteerde seksuele aanvallen.

Uit haar onderzoek bleek dat bijna de helft (46 procent) in privéwoningen plaatsvond, vergeleken met slechts 5 procent in bars of nachtclubs.

Uit het onderzoek bleek dat de kans veel groter was dat mishandelingen thuis plaatsvonden – door iemand die bekend was – dan in een club of een bar.

Nogmaals, in dit onderzoek zijn alleen de mishandelingen onderzocht die bij de politie zijn gemeld, en niet iedereen die een mishandeling meemaakt, zal naar de politie stappen.

Maar de bevindingen van het onderzoek kwamen overeen met ander onderzoek naar de aard van seksueel geweld.

“Het kwam veel vaker voor dat het gebeurde op een huisfeestje of dat een hele groep mensen uitging en dan terugging naar iemands huis”, zei dr. Anderson.

Jessica Ison, onderzoekster van La Trobe University, zei dat de neiging van de media om te berichten over pikante verhalen waarbij de daders vreemden waren in nachtclubs of bars “de realiteit verdraait” van wat pieken en aanranding het vaakst is.

Hoewel ze zei dat dit soort pieken nog steeds voorkwam, was de realiteit dat pieken vaker werden gepleegd door iemand die bekend was bij het slachtoffer.

“Het is zo’n klassieker waarbij ons wordt verteld dat we niet alleen in het donker naar huis moeten lopen, maar dat de gevaarlijkste plek voor een vrouw als het gaat om huiselijk geweld thuis is”, zei ze.

Ze zei dat betere berichtgeving in de media over pieken evenwichtige en op feiten gebaseerde informatie moet opleveren en zich moet richten op de acties van daders, niet op slachtoffers.