Fijne RM-dag: het verkennen van de diepgaande teksten van de BTS-leider in solotracks met albums als mono, Indigo, Right Place, Wrong Person en meer

BTS’ RM wordt vandaag 30. Ook bekend als Kim Namjoon, is RM een troostende en inspirerende figuur geworden voor veel fans. Hij staat bekend om zijn rauwe en oprechte benadering van zijn dromen. Als student schreef hij actief poëzie en won hij verschillende prijzen voor zijn werk. Hij deelde zijn gedichten ongeveer een jaar lang op een online platform, wat enige erkenning opleverde. Hoewel hij ooit een carrière in de literatuur overwoog, koos hij uiteindelijk een ander pad.

Later herontdekte hij zijn passie voor hiphop en werd hij een leidende figuur in K-pop. RM heeft een aangeboren artisticiteit die mensen aantrekt via zijn woorden en daden. Hij is als een filosoof in de gedaante van een muzikant, met een diep gevoel voor betekenis in zijn muziek. Elk nummer vertelt een verhaal in verschillende genres en als je er verbinding mee maakt, resoneert het op een diep niveau. Laten we op zijn verjaardag eens ingaan op een aantal van de prachtige teksten die RM te bieden heeft.

RM, een dichter, een muzikant, een rapper en een idool

RM begon al op jonge leeftijd met schrijven. Hij schreef een gedicht over de eenwording van Korea toen hij nog maar in de vijfde klas zat. Naarmate hij ouder werd, begon hij liedjes te schrijven, vaak verstopte hij songteksten in stukjes papier in zijn werkboeken, en hij kwam erdoor in de problemen. In zijn solonummer Voice reflecteert RM op zijn ervaringen als sterleerling die verlangde naar optreden. In januari 2020 bereikte hij een nieuwe mijlpaal door te worden gepromoveerd van associate tot volwaardig lid van de Korea Music Copyright Association.

Een van RM’s opvallende nummers, Too Much, uitgebracht in 2013, duikt in zijn droom om rapper te worden en zijn verlangen om zich te bevrijden van stereotypen. Het nummer kreeg kritiek, met name van mensen binnen de idol-industrie, maar het is juist deze stoutmoedigheid die zijn muziek onderscheidt. In een aflevering van Mnet’s 4 Things Show gaf RM toe dat hij spijt had van de release van het nummer, en beschreef het als te eerlijk en te rauw voor hem op dat moment. Ondanks dit, legt Too Much levendig de realiteit van het leven in de idol-industrie vast – het benadrukt de routineuze aard van zijn bestaan ​​en het gevoel zichzelf te verliezen. Het nummer brengt op krachtige wijze de offers over die hij bracht om zijn rapcarrière na te streven en zijn strijd om zijn muziek te delen met een breder publiek.

Zijn werk en diepgaande inzicht zijn werkelijk bewonderenswaardig als je zijn teksten bekijkt, die ongelooflijke woordspelingen, poëtische metaforen en een rauwe, eerlijke weerspiegeling van de menselijke ervaring laten zien. Zelfs toen hij zich waagde aan rappen, bleef RM’s diepe connectie met het poëtische aspect van de kunstvorm centraal staan ​​in zijn vak. In een interview met Variety benadrukte RM dat hoewel lyriek in hedendaagse muziek misschien afneemt, hij niet bang is om trends te trotseren en zijn passie voor songwriting te bevestigen.

In 2014 bracht RM Unpack Your Bags uit, een nummer dat, naar eigen zeggen, nauw aansloot bij zijn emoties van dat moment. Na de spanning rondom Too Much ontdekte RM dat Unpack Your Bags een authentiekere uiting van zijn gevoelens vertegenwoordigde. De release van dit nummer leek te laten zien dat onze fouten en successen naast elkaar bestaan, vormgeven wie we zijn en onze reis beïnvloeden.

Zoals RM uitdrukt in zijn nummer Monster van zijn mixtape RM, “I change sensibilities with my lyrics, I’m an alchemist, bitch/ Paint glue on the mouths of bastards with poor hearts.” Hoewel sommigen RM’s teksten als rebels kunnen beschouwen, zijn ze veel meer dan dat. Zijn woorden brengen diepe emoties over en bieden een gevoel van bevrijding. Om zijn muziek echt te waarderen, moet je accepteren dat de wereld vaak complexer is dan we hopen. RM’s muziek vertegenwoordigt zowel een krachtige beweging als een verzachtende balsem, die een diep gevoel van rust en begrip biedt.

Everythingoes, van RM’s mixtape Mono, dient als een aangrijpende voortzetting van de thema’s die in Forever Rain worden verkend. Het fungeert als troost voor een vermoeide ziel en weerspiegelt het idee dat lijden een natuurlijk onderdeel van het leven is. De tekst, “everything needs to go through pain, embrace the world, and suck in a breath,” herinnert ons eraan dat pijn een onvermijdelijk onderdeel van onze realiteit is. Forever Rain biedt troost door een gevoel van gezelschap te bieden tijdens onze ontberingen, waardoor de reis door moeilijke tijden een beetje draaglijker wordt.

Een ander nummer waarin RM zijn indrukwekkende woordspelingen laat horen is Trivia: Love, van het album Love Yourself: Answer. In dit nummer wisselt RM vakkundig tussen Koreaans en Engels om slimme woordspelingen te creëren. Het Koreaanse woord voor persoon is 사람 (saram), en 사랑 (sarang) betekent liefde. Visueel verschillen deze personages alleen in de afronding van hun randen. Op het eerste gehoor lijkt het misschien alsof RM het gewoon heeft over iemand die hem inspireert om liefdevoller te zijn. Maar als je de Hangul beter bekijkt, zie je dat zijn teksten een diepere, genuanceerdere betekenis hebben.

RM breidt deze beeldspraak uit door het ronde karakter te transformeren in een hart: “Als ik er een beetje bovenop zit, wordt het een hart.” Met dit slimme woordspel kan hij het concept van liefde overbruggen naar de Engelse taal. Door te spelen met de letters i en o benadrukt hij zijn boodschap nog meer, door de visuele symboliek van het hart te vermengen met het idee van liefde in zowel het Koreaans als het Engels.

RM’s liedjes weerspiegelen zijn reis van zelfontdekking door middel van muziek. Zijn teksten dienen als een persoonlijk dagboek, waarin zijn proces van vallen en opstaan ​​wordt vastgelegd. Het bereiken van je ideale zelf is niet iets dat in één keer gebeurt; het vereist het verkennen van verschillende mogelijkheden en ervaringen. RM’s muziek legt deze voortdurende zoektocht vast en illustreert hoe zelfontdekking een voortdurende reis van groei en verandering is.

Indigo: een lyrische beweging

Met zijn eerste soloalbum Indigo, na het succes van zijn eerdere mixtapes RM en Mono, heeft RM fans echt geïmponeerd met zijn diepgang, herkenbaarheid en indrukwekkende line-up van samenwerkingen. Als dichter die schrijft, zingt, rapt en produceert, levert de BTS-leider een meesterwerk af met Indigo. Volgens RM vat het album zijn ervaringen in zijn twintiger jaren samen en vertelt het over zijn groei als individu en als artiest.

In zijn eerste nummer gewijd aan Yun Hyong Keun, een beroemde Zuid-Koreaanse hedendaagse kunstenaar, benadrukt RM zijn verlangen om verbinding te maken met de mensheid door middel van kunst die hem echt als individu vertegenwoordigt. Als kunstconsumenten voelen we ons vaak aangetrokken tot muziek die op een persoonlijk niveau resoneert, die oprecht aanvoelt en aansluit bij onze eigen perspectieven.

Yun werd geboren in 1928 en doorstond aanzienlijke ontberingen vanwege zijn activisme tijdens zijn studententijd aan de Seoul National University. Na het uitbreken van de Koreaanse Oorlog in 1950 werd hij meerdere keren gevangengezet. Ondanks deze uitdagingen ontpopte Yun zich tot een prominente figuur in de Koreaanse kunstscene in de jaren 70 en 80. Zijn abstracte schilderijen, gekenmerkt door het gebruik van slechts twee kleuren – blauw voor de lucht en oker voor de aarde – weerspiegelden een discipline en strengheid die werden gevormd door zijn ervaringen van pijn en onrust. Net zoals Yun de worstelingen van zijn leven kanaliseerde in zijn minimalistische maar diepgaande abstracte kunst, distilleert RM zijn complexe ervaringen en achtergrond behendig in een elegant en verfijnd nummer.

Met Anderson .Paak op zang, onderzoekt Still Life het thema van vooruitgaan en het verwerpen van de beperkingen van zelfdefinitie. In het nummer vergelijkt RM zichzelf met een schilderij, waarvan de inhoud voortdurend evolueert tussen het verleden en de toekomst. Hij vermijdt opzettelijk om zichzelf te labelen, wat de vloeiende aard van zijn identiteit weerspiegelt. Het nummer legt het gevoel vast van opgesloten zitten in een doos, het zien van gebeurtenissen uit het verleden en de toekomst, en worstelen om jezelf te definiëren te midden van de chaos.

In de titeltrack Wild Flower duikt RM in hoe de dingen waar we het meest van houden ons soms van onze identiteit en vrijheid kunnen beroven. Hij reflecteert openhartig op hoe zijn leven is afgeweken van zijn vorige pad en zijn bereidheid om alles te doen wat nodig is om zichzelf opnieuw te ontdekken. Dit sentiment resoneert verder dan persoonlijke ervaringen en kan van toepassing zijn op banen, relaties, vriendschappen of familiedynamiek.

Met zijn krachtige elektronische drums en de unieke vocalen van de Koreaanse rockzanger Youjeen is Wild Flower verre van een stille bekentenis. Het staat als een diepgaande, emotionele verklaring die een groot canvas vereist. Als elk nummer op het album een ​​schilderij vertegenwoordigt, is Wild Flower het meesterwerk dat je tegenkomt als je het einde van de tentoonstelling nadert: een overkoepelend stuk dat de essentie van RM’s artistieke reis samenvat en samenvat.

RM’s teksten komen vaak voort uit een zelfverzekerde zelfkennis, maar op dit album kiest hij een bescheidener benadering, waarbij hij afstand doet van elke vorm van erkenning. In het nummer nr. 2 met Park Ji Yoon merkt hij zelfs op dat zijn ego is leeggelopen, en presenteert hij zichzelf als een nr. 2-versie: een verfijnde en verbeterde versie van zichzelf. Het is een sentiment waar velen van ons zich mee kunnen identificeren, aangezien we vaak in “nieuwe ik”-fases terechtkomen, vooral aan het begin van elk jaar. De wens om jezelf te upgraden is een fundamentele en bewonderenswaardige eigenschap.

In een wereld waarin snelle muziekconsumptie de boventoon voert, biedt dit album een ​​verfrissend contrast. Het bevordert een doordachte betrokkenheid en respecteert tegelijkertijd de luisteraars door middel van prachtig vormgegeven nummers, muzikale diversiteit en een diepe connectie met de roots. Dit is geen kunst om de kunst; het is een coherente en boeiende muzikale reis. Complex en gelaagd, het blijft benaderbaar en vervreemdt het publiek nooit.

RM’s Right Place, Wrong Person: een gevoel van erbij horen in chaos

In zijn langverwachte tweede soloalbum, Right Place, Wrong Person, toont RM zijn opmerkelijke lyrische vaardigheden. Dit album duurt 35 minuten en bevat 11 tracks en verschijnt ongeveer anderhalf jaar na Indigo. Met Right Place, Wrong Person verbreedt RM zijn muzikale horizon aanzienlijk, wat een dramatische afwijking van zijn eerdere werk markeert. Het album biedt een boeiende verkenning van zijn introspectie en artistieke visie, en neemt luisteraars mee op een diepgaande reis door zijn evoluerende creatieve landschap.

De nummers op Right Place, Wrong Person zijn een eerbetoon aan psychedelische, alternatieve en old-school hiphop, waarbij de laatste het meest duidelijk is in RM’s cadans en toon. Terwijl je naar het album luistert, zul je de soepele overgangen tussen nummers als Nuts en Out of Love waarderen. Deze plaat is misschien niet voor iedereen geschikt, maar is gemaakt voor degenen die genezing zoeken via de muzikale noten. De 11 nummers zijn doordacht gepresenteerd en nodigen uit tot langzame en reflectieve verwennerij, een waarbij je het gevoel hebt dat je voor altijd wilt blijven.

De titeltrack LOST! wordt begeleid door een eigenzinnige en vermakelijke videoclip die een speels tintje aan het album toevoegt. Te midden van de schijnbaar ongepaste settings, vangt het nummer een dieper verlangen naar een plek waar je je echt thuis kunt voelen, weg van de chaos. Zowel de beelden als de teksten gaan over universele gevoelens van verloren, besluiteloos en verward zijn – emoties die iedereen op een bepaald moment in zijn leven ervaart. Dit thema doet denken aan RM’s eerdere reflecties over onzekerheid, zelfs tijdens de belangrijke mijlpalen van BTS.

Het album laat ook sterke invloeden zien van Frank Ocean en Tyler, The Creator, artiesten die RM enorm bewondert. Dit is met name duidelijk in het nummer Groin, waarin RM rockrap onderzoekt en de onterechte kritiek die hij door de jaren heen heeft gekregen, aanpakt. Het afsluitende nummer, Come back to me, begint als een zacht akoestisch stuk, maar ontwikkelt zich onverwachts tot een indiepopanthem, dat de cyclische aard van het bestaan ​​viert.

RM is een filosoof in hart en nieren, een filosoof die rapt. Zijn talent transformeert simpele woorden in iets buitengewoons, waardoor we de diepgang van zijn muziek kunnen waarderen. Door de deuren naar zijn ware zelf te openen, nodigt RM ons uit om met elke release stukjes van hem te zien. Zijn muziek begrijpen betekent de artiest erachter begrijpen, en RM illustreert dit door de essentie van culturele innovatie in hedendaags songwriting te belichamen.

Hij bewijst dat “muziek geen taal kent” door verbinding te maken met onze menselijke worstelingen en persoonlijke emoties. Via zijn liedjes deelt RM zijn eigen zorgen en bekommernissen, en onthult hij onze gedeelde ervaringen. Zijn vermogen om gevoelens van erbij horen, angst, verlies, eigenliefde en zelfvertrouwen te weerspiegelen, maakt hem een ​​echte artiest en een waar mens. De schoonheid van zijn woorden resoneert diep en zal nog jarenlang gewaardeerd worden, omdat RM de essentie van wat het betekent om mens te zijn begrijpt en vastlegt.

LEES OOK: 10 keer dat BTS liet zien dat ze sterker zijn als zeven: RM kiest voor groep in plaats van solo, steunbetuiging bij ontslag Jin en meer zoete momenten