Een geweldige run: Vierheller stopt als coach bij Parkersburg Catholic | Nieuws, Sport, Banen

Vorige week ging Marty Vierheller, links, met pensioen als coach van het meisjesbasketbalteam van Parkersburg Catholic High School. In 18 seizoenen won Vierheller 305 wedstrijden, waaronder een Class AA-staatskampioenschap in 2022. (Foto door Kerry Patrick)

PARKERSBURG – Marty Vierheller beweerde dat hij nooit een ander meisjesbasketbalteam zou coachen dan Parkersburg Catholic High School.

Hij hield zich aan zijn woord.

Na 30 seizoenen bij de Crusaderettes, waarvan de eerste 12 jaar als assistent-coach, besloot Vierheller met pensioen te gaan. Hij leidde het programma naar een staatskampioenschap in klasse AA in 2022 en meerdere keren op het staatstoernooi in Charleston.

De oud-PCHS-speler, die in oktober 57 wordt, was vier keer (1997, 1998, 2005, 2006) betrokken bij de staatstitels van de Crusaderettes onder coach Dick Wildt.

Vierheller vertrekt met een carrière-record van 305-119, waaronder een record van 12-6 in acht deelnames aan het staatstoernooi.

Marty Vierheller leidt een oefening tijdens een training voor het Parkersburg Catholic meisjesbasketbalteam. Vierheller nam vorige week afscheid van het programma na 18 seizoenen als hoofdcoach en 30 seizoenen bij het programma. (Foto door Kerry Patrick)

“Ik voel me vereerd dat ik de erfenis van het meisjesbasketbal bij Parkersburg Catholic heb mogen voortzetten,” zei Vieheller. “Ik wist niet wat dit zou worden toen ik werd aangenomen. Het is specialer en bevredigender dan ik me ooit had kunnen voorstellen.

“Ik denk dat ik op een kleine manier de traditie van dit programma in stand heb kunnen houden. Uiteindelijk hoop ik dat mensen, ongeacht de overwinningen en kampioenschappen, zullen zeggen dat we het op de juiste manier hebben gedaan.”

Vierheller zal niet helemaal uit de basketbalwereld verdwijnen. Naar alle waarschijnlijkheid zal hij nog steeds gepraat horen over het meisjesbasketbalteam van leerlingen in zijn godsdienstklas, een functie die hij de afgelopen vijf jaar bekleedde nadat hij 28 jaar op de Parkersburg Catholic Elementary School had gezeten.

“Wat de overgang betreft, ik coach al zo lang dat het misschien even duurt om eraan te wennen,” zei Vierheller, die zijn besluit afgelopen vrijdag officieel maakte. “De ultieme reden om met pensioen te gaan, was een familiebeslissing. Ik kijk ernaar uit om meer tijd met mijn vrouw (Barb) door te kunnen brengen, wetende dat ze me 30 jaar lang alles heeft gegeven — dat geschenk van tijd waarvan alleen de vrouwen van coaches begrijpen wat families doormaken.”

Wie ook de nieuwe coach van het meisjesbasketbalteam van PCHS wordt, Vierheller vertrekt niet zonder een overzicht te geven van het komende schema en de voorbereidingen voor de Mary ‘O’ Crusaderette Classic.

Zijn steun aan het PCHS-meisjesbasketbalteam zal voortduren, net als zijn vriendschap met assistent-coach Tom Carr, die het programma ook verlaat nadat hij 11 seizoenen lang naast Vierheller heeft gezeten.

“Tom Carr is mijn beste vriend – hij is toegewijd aan het programma en aan mij op manieren die ik niet eens kan beschrijven,” Vierheller zei: “Ik kijk ernaar uit om met hem te kunnen rondhangen. Er waren heel veel nachten scouting, dus we zullen zien wat de volgende stap zal zijn.

“Tom en ik hebben het er jarenlang over gehad om samen uit te gaan. Dat was altijd ons plan. Zonder hem hadden we ons staatskampioenschap niet gewonnen of waren we niet zo succesvol geweest.”

De ironieën die een breed scala aan hoe Vierheller zijn staf door de jaren heen samenstelde bestrijken, zijn talrijk. Carr, die het Tucker County meisjesteam naar zes opeenvolgende optredens coachte, verhuisde naar de Mid-Ohio Valley toen zijn vrouw (Terry) een baan in de regio kreeg. Nog steeds geïnteresseerd in coaching, haalt Williamstown meisjesbasketbalcoach Fred Sauro Carr aan boord als scout.

Enkele tijd later stelt Sauro Vierheller voor aan Carr – en de rest is geschiedenis.

“Ik kende Tom niet – op een avond voegt hij zich bij Fred en mij en worden we voor het eerst aan elkaar voorgesteld,” zei Vierheller. “Fred zei dat dit de slechtste beslissing was die hij ooit heeft genomen.”

Vierhellers andere assistent, Kaitlyn Richards, kwam een ​​paar jaar geleden na een wedstrijd bij de Mary O’ Crusaderette Classic even langs om met Vierheller te kletsen. Richards was een van de zeven eerstejaars die in 2006 in Vierhellers eerste team speelden. Ze had hem ook drie jaar als coach toen ze op de basisschool zat.

“Kaitlyn kwam bij ons team en kende het systeem al,” zei Vierheller.

Richards was lid van de coachingstaf tijdens het staatskampioenschap van 2021-22. Haar aanwezigheid bij de trainingen was nuttig buiten de gebruikelijke richtlijnen. Omdat er maar negen leden in het team zaten, werd ze de 10e speler voor de oefeningen.

“De kinderen waren helemaal weg van Kaitlyn,” zei Vierheller. “Toen we onze staatskampioenschapsringen kregen, liet ze in de ring ’10e man’ graveren.”

Naast zijn ondersteunende staf, gaf Vierheller ook de eer aan het harde werk van al zijn meisjes. Hij is scherp van geest en kan de roosters van een bepaald seizoen opdreunen, maar om specifieke namen te noemen van wie meer betekende, zou onrechtvaardig zijn. Elk meisje dat het Columbia-blauw droeg, droeg bij aan de erfenis van PCHS-meisjesbasketbal.

Vierheller is eigenaar van elk scoreboek om ervoor te zorgen dat niemand wordt vergeten.

“Er waren veel spelers die misschien niet het grootste talent hadden, maar die een geweldige bijdrage leverden aan ons team – en we zouden niet zo succesvol zijn geweest zonder hen,” zei Vierheller. “Het is heel nederig om te zien hoeveel spelers bereid waren om al die jaren met mij door te brengen, en ook nog eens de steun van hun families te krijgen.”

Dus, op welk punt kreeg Vierheller de coachingsmicrobe te pakken? In zijn tijdmachine neemt Vierheller ons mee naar zijn tijd als student-leraar op McKinley Elementary. Terwijl Mary Lee Barlow en Gayle Allowatt hem vormden in zijn beroep als docent, haalde docent lichamelijke opvoeding Leon Miller Vierheller aan boord om te helpen bij het coachen van de meisjes- en jongensbasketbalteams van de school.

“Ik heb zoveel te danken aan het personeel van McKInley,” Vierheller zei: “Mary Lee Barlow en Gayle Allowatt overspoelden me met professionaliteit en hadden een enorme impact op me wat betreft mijn roeping om les te geven. Ze lieten me de juiste weg zien.

“Ik hield van basketbal, maar had nooit de kans om op welk niveau dan ook te coachen. Leon nam me onder zijn hoede en we hadden een speciale band. Coachen na de universiteit ging door omdat ik het zo leuk vond.”

Deze carrière als coach van meisjesbasketbal kreeg een flinke upgrade toen hij en zijn vrouw terugkwamen van hun huwelijksreis. Ze controleerden het antwoordapparaat. De secretaresse van PCHS belde en zei dat Vierheller de baan als hoofdcoach van de junioren en assistent van de universiteit onder coach Dick Wildt werd aangeboden.

“Dick Wildt toonde een ongelooflijke bereidwilligheid,” Vierheller zei: “Praat over iemand onder zijn hoede nemen. In het begin wist ik niet of hij meer tijd besteedde aan het coachen van de kinderen of meer tijd aan het coachen van mij. Hij wist dat ik gepassioneerd was, maar wat betreft iemand zijn die hem hielp om basketbalwedstrijden te winnen op de bank, was ik er nog niet.

“Hij was bereid een ongelooflijk risico te nemen en deed dat ook. Ik heb mijn carrière aan hem te danken.”

In Vierhellers eerste twee seizoenen als assistent, bereikte PCHS het staatstoernooi, maar verloor in de eerste ronde. De volgende twee seizoenen – 1997 en 1998 – resulteerden in staatstitels. Elke reis naar het Charleston Civic Center was speciaal.

Naarmate de jaren verstreken, kreeg Vierheller verschillende aanbiedingen voor een hoofdcoach. Maar zijn geest was vastbesloten. Parkersburg Catholic of bust.

“Ik heb op geen enkel moment een aanbod overwogen,” zei Vierheller. “Ik wist dat Parkersburg Catholic High School de enige plek zou zijn waar ik ooit zou coachen. Er was geen andere plek waar ik wilde zijn.”

Coach Wildt ging uiteindelijk met pensioen na 18 seizoenen. Nummer 1 die hij in gedachten had om in te vallen was Vierheller.

“Hoewel ik al vroeg groen was, denk ik dat coach Wildt en ik een heel sterke relatie hebben opgebouwd – we vormden een goed team,” Vierheller zei: “Ik was niet gretig om het over te nemen. Ik was volkomen gelukkig met wat ik deed.

“Toen hij opzij stapte, heeft hij er hard op aangedrongen dat de schoolleiding mij zou aannemen.”

Toen Vierheller het aanbod accepteerde om het meisjesbasketbalteam van PCHS over te nemen, vertelde hij een verslaggever over zijn vooruitzichten als coach van het meisjesbasketbalteam van de middelbare school.

“Ik vertelde (de verslaggever) dat er altijd is gezegd dat je nooit een legende wilt volgen – je wilt de man zijn die de man volgt die een legende volgt,” zei Vierheller. “Ik zei, ik kijk er niet zo naar. Ik denk dat het een kans van je leven is.”

PCHS won de seizoensopener tegen een Ritchie County-team dat uiteindelijk door zou dringen tot de halve finales van de staat. Een vernederende ervaring vond plaats in Game 2 – een scheve nederlaag tegen Wheeling Central. Toch bereikten de Crusaderettes het staatstoernooi voordat ze in de eerste ronde verloren.

“De meisjes hielden vol ondanks al mijn fouten,” Vierheller zei: ‘Het feit dat we naar de staatsfinale gingen, gaf ons allemaal het gevoel dat het oké is, dit kan werken.’

“Als het niet zo was gelopen, wie weet, dan was het misschien een korte carrière geweest.”

PCHS meisjesbasketbal ging fantastisch van start met het seizoen 2017-18 tot het seizoen 2021-22. In die periode boekten de Crusaderettes een record van 116-4.

In die vijf seizoenen verloor PCHJS geen enkele wedstrijd van een tegenstander uit de Little Kanawha Conference, bleef het drie keer ongeslagen in het reguliere seizoen en bereikte het drie keer de staatskampioenschappen.

Toen COVID het seizoen 2019-20 annuleerde na de overwinning van PCHS op Tucker County in de eerste ronde van het staatstoernooi, eindigden de Crusaderettes op de 26e plaats. Hun winnende reeks duurde voort tot het seizoen 2020-21 en bestond uit 44 opeenvolgende wedstrijden totdat Wyoming East PCHS versloeg in de staatsfinale.

‘Op het gebied van basketbal ben ik hier nog nooit zo trots op geweest,’ zei Vierheller.Gedurende die vijf jaar hebben we alles gedaan, behalve meerdere titels winnen.”

Vierheller is een competitief persoon. Hij zal niet tegenspreken. Hij is de volmaakte professional. Dat komt gewoon van iemand die PCHS-meisjesbasketbal heeft bekeken.

Emotioneel? Zeker, vooral als je de naam hoort van iemand die zijn programma heeft doorlopen. Herinner je je zijn beleid om één speler uit te kiezen van alle spelers die voor hem hebben gespeeld? Madeline Huffman krijgt een vrijgeleide.

“Het is niet per se spijt, maar ik wou zeker dat de dingen misschien anders waren gelopen,” Vierheller zei: “We liepen in 2020 van de Civic Center-vloer. Dat team was zo getalenteerd en speciaal, en daarom leef ik mee met Madeline. Als eerstejaarsstudent tijdens het seizoen 2016-17 was ze onze kleine vonk van een point guard. Onze hele cultuur veranderde. Ze was de katalysator voor al het andere dat gebeurde. Ik zal nooit vergeten wat ze voor dit programma heeft gedaan.

“Toen we het in 2022 wonnen, feliciteerde ze me. Ik zei tegen Madeline dat ze met ons mee moest gaan naar de vloer, de ladder moest beklimmen en een stukje van het net moest pakken. Als iemand het verdiende, dan was zij het wel. Ze weigerde respectvol – ze wilde er niets over haar te zeggen hebben. Om wat voor reden dan ook, het moest gebeuren (in 2020).”

Coach Vierheller heeft zijn deel van de goede gedachten ontvangen van zijn collega’s, PCHS-spelers en het publiek in het algemeen. Onder hen Fred Sauro. Past meer bij de vriendschappen die Vierheller binnen de LKC heeft opgebouwd dan wat dan ook. Hij zal die interacties missen.

Tegelijkertijd laat Vierheller zich leiden door zijn geloof. Het heeft hem nog niet in de steek gelaten.

“Mensen zijn de afgelopen dagen buitengewoon aardig geweest,” zei Vierheller. “Het is heel nederig, al die mensen die contact hebben opgenomen. Er zijn heel aardige dingen gezegd en dat betekent de wereld.”